-
Buffel street 4457/4610
Marloth Park 1321
Mpumalanga
South Africa
Tel.: +27 (0)711961679
[email protected]
Deel I: Waarmee om te fotografeer?
Wat jy ook al hier lees, onthou asseblief altyd reël #1 van fotografie:
“Daar is geen onveranderlike reëls in fotografie nie!”
Wanneer dit by fotografie kom, is die eerste ding wat jy moet besluit waarvoor jy in die bui is:
1. Net ‘n prentjie vir jou eie herinnering
2. Iets wat jy net vir jou vriende en familie wil wys
3. Semi-professionele drukstukke of aanbiedings
4. Professionele beelde vir kompetisies of selfs verkope
Vir 1. en 2. enige beter slimfoon is dikwels voldoende. Trouens, jy kan deesdae baie slimfone sien wat beeldmateriaal in die Krugerwildtuin neem. Goed-gewoonte diere is die rede waarom dit selfs moontlik is. Dit beteken die diere in die Krugerwildtuin het oor ’n langer tydperk aan die voertuie gewoond geraak en hulle nie as vyande of prooi sien nie. Hierdie gewoonte kan ontwikkel omdat die diere nie slegte of smaaklike ervarings met die voertuie het nie. Dit laat jou toe om baie naby aan die diere te kom.
As jy ook foto’s in die openbaar wil uitdruk of wys, is slimfone gewoonlik nie genoeg nie. Dan begin ’n heel ander wêreld, met ’n verskeidenheid moontlikhede na gelang van begroting, fotografiese wêreldbeskouing en kwaliteitstandaarde.
Om jouself vinnig te oriënteer, hier is my gevolgtrekking en my aanbeveling. U kan dan die redes hiervoor in die teks hieronder lees:
Eenvoudige eise:
Slimfoon en/of superzoomkamera
Hoë eise:
1-2 Micro Four Thirds- of APS-C-kameras met 2 zoomlense (bv. 100-400 mm en 12-100 mm)
Professionele eise:
1 spieëllose volraamkamera met medium zoom (bv. 70-300 mm)
1 spieëllose volraamkamera met hoër resolusie en ‘n lang vaste brandpunt (bv. 400/500/600 mm)
1-2 bykomende verwisselbare lense (wye hoek/medium zoom of reiszoom)
Opsioneel: 1 volraamstelsel vir makro-opname (kamera, makrolens, flitse). Makrofotografie is slegs moontlik tot ‘n baie beperkte mate op die wildritte. Jy kan geskikte motiewe soos akkedisse, insekte of besonderhede in die lodge of tydens pouses neem.
As jy huiwer om meer gevorderde toerusting vir mybe net hierdie een vakansie te koop, kan jy ook huur.
As jy dieper in die tegniese see wil duik, lees net die volgende reëls.
I.1. Die regte sensorformaat
Dit is ‘n baie fundamentele besluit. Hoe kleiner ‘n sensor is, hoe laer is die potensiële resolusie en dus die moontlike grootte van die drukstukke. Maar die gewig is ook laer, veral die lense. Die diepte van veld, aan die ander kant, is groter, wat soms wenslik is, maar soms nie, en hantering is gewoonlik makliker. Die lys hieronder is nie volledig nie. Daar is ander formate. Trouens, baie fotograwe besit verskeie kameras met verskillende sensors op dieselfde tyd om voorbereid te wees vir baie verskillende situasies.
I.1.a. Een duim en kleiner
Hierdie sensors word gewoonlik in klein kompakte kameras geïnstalleer en is dikwels net voldoende vir kleinformaat-uitdrukke. Jy moet ook redelik naby aan die diere kom. Verwisselbare lense en groter brandpunte is nogal skaars, behalwe vir die superzoom-modelle, maar die kameras is baie lig en vinnig gereed vir gebruik. Die klein grootte beteken egter nie noodwendig dat die kameras goedkoop is nie. Slegs voorwaardelik geskik vir dierefotografie.
I.1.b. Micro Four Thirds (MFT)
Die naam dui die beeldverhouding van 4:3 aan. Hierdie kameras is reeds geskik vir mediumgrootte afdrukke en sommige word selfs professioneel gebruik. Die deurslaggewende voordeel is die lae gewig. Veral Panasonic en Olympus bied ‘n paar interessante stelsels met verwisselbare lense en lang brandpunte. Goed geskik vir dierefotografie, veral wanneer jy reis en stap, as geen groot beeldvergrotings of beeldafdelings beplan word nie.
I.1.c. APS-C
Dit is ‘n aspekverhouding van 3:2. Hierdie formaat was ook baie gewild in professionele gebruik. Intussen maak al hoe groter pixelgetalle egter die Micro 4/3-formaat baie interessant as ‘n ligte alternatief en die spieëllose volle formaat laat kliënte na die boonste punt migreer. As jy nie die begroting het om ‘n kleiner stelsel bykomend tot die volle formaat te gebruik nie, sal jy ‘n goeie kompromie hier vind. Baie goed geskik vir dierefotografie, veral as geen ander stelsels saamgeneem word nie.
I.1.d. volle raam
Hierdie formaat stem in wese ooreen met die voorheen bekende skyfie of 35 mm negatief met ongeveer. 24 x 36 mm. Solank jy absoluut ‘n spieël in die kamera nodig gehad het om dieselfde beeldgedeelte in die soeker te sien as wat jy gefotografeer het, was die kameras en lense nogal swaar. Dit het fundamenteel verander met die spieëllose stelsels. Daar is ook ‘n groot verskeidenheid gespesialiseerde kameras, bykomstighede en lense vir hierdie formaat. Dit is die domein van Canon, Nikon, Sony en ander, waarvan Sony die mees gevorderde stelsel het met sy alfa 1- en alfa 7-familiekameras. Uitstekend vir wildfotografie wanneer gewig en grootte nie ‘n probleem is nie.
I.1.e. medium formaat en groot formaat
Hierdie formate word hoofsaaklik deur spesialiste en in die ateljee gebruik omdat die tegnologie baie swaar en/of duur is. Dit word dus nie hier verder oorweeg nie.
I.2. Die toepaslike brandpuntsafstand
Die brandpuntsafstand dui in wese die vergroting aan. Hoe groter die brandpunt, hoe groter word die oorspronklike op die sensor afgebeeld. As gevolg hiervan blyk dit dat die sensorgrootte van die kamera die brandpuntsafstande van die lense beïnvloed, aangesien die beelde verskillende hoeveelhede spasie op verskillende groottes sensors opneem met dieselfde vergroting. Hierdie effek word “crop” genoem. Byvoorbeeld, aangesien ‘n MFT-sensor net die helfte so groot is as ‘n volraam-sensor, is die oesfaktor 2,0. As jy dus ‘n motief vasvang om ‘n MFT-sensor met ‘n 400 mm-lens te vul, sal jy ‘n 800 mm-lens vir volle formaat nodig hê. Dit word dikwels gegee as ‘n rede om eerder APS-C of MFT te gebruik, maar dit is ‘n misverstand. Wanneer dieselfde brandpunt op verskillende sensors gebruik word, sal die beeldvoorwerp in beide gevalle presies dieselfde grootte hê. Met dieselfde pixeldigtheid op die sensor, sal die moontlike vergroting ook identies wees. Slegs diegene wat basies nie hul foto’s redigeer nie, sal ‘n voordeel hê, maar baie nadele. Die brandpunt word dus altyd gegee in verhouding tot ‘n volraamsensor. Prime-lense is geneig om beter resolusie te hê en zoomlense is meer buigsaam. Lense kan byvoorbeeld soos volg geklassifiseer word:
Wyehoek (brandpunt minder as 35 mm, bv. landskapskote)
Normale lense en ligte telefoto-lense (brandpuntafstand ongeveer 40-80 mm, bv. diereportrette)
Telefotolense (brandpuntafstande meer as 80 mm, bv. dierebesonderhede/klein diertjies en foto’s van ‘n langer afstand)
As jy gedetailleerde foto’s van diere wil neem of ook diere wil afneem wat verder weg is, kan jy nie lense met ‘n brandpunt van min. 300 mm of meer. Indien nodig, kan teleomsetters ook gebruik word, wat die brandpuntsafstand meestal met faktore tussen 1,4 en 2,0 verhoog. Dit beïnvloed egter die ligintensiteit en die beeldkwaliteit.
I.3. Maksimum lensopening
Die term is ietwat verwarrend, veral aangesien die maksimum lensopening identies is aan die minimum f-getal. Dit beteken hoe kleiner die f-nommer wat op die lens gespesifiseer of gestel is, hoe meer lig kan deur die lens na die sensor kom. Die maksimum lensopening dui dus primêr aan hoe vinnig die lens is. Hoe vinniger ‘n lens is, hoe meer geskik is dit vir lae lig en hoe meer speling is daar in terme van blootstellingstyd en die ligsensitiwiteit van die sensor. Maksimum diafragma van 2,8 is egter baie wenslik vir alle medium en langer lense. Maar hoe groter die maksimum lensopening, hoe groter is die deursnee van die voorste lens en dus die totale gewig. Daar is ‘n 2,8 / 200-500 mm Zoom van Sigma wat meer as 15 kg by jou bagasie voeg!
Toekennings
