-
Buffel street 4457/4610
Marloth Park 1321
Mpumalanga
South Africa
Tel.: +27 (0)711961679
[email protected]
Deel II: Wat en hoe om te fotografeer?
Onthou: Stel “P” is nie vir “Professioneel” nie!
In beginsel kan jy enigiets fotografeer wat vir jou interessant lyk. Diere, landskappe, individuele bome of plante. Sommige versamel ook die gewone verdagtes, soos die Groot 5. Foto’s waarin mense saam met die diere op die foto is, is ook gewild en vang so die nabyheid en atmosfeer vas.
Daar is natuurlik ‘n verskil tussen om ‘n olifant en ‘n skoenlapper te fotografeer. Daarom sal ‘n aparte nuusartikel vir makrofotografie wees. Die kamerastelsel is nie so deurslaggewend nie, maar eerder die regte keuse van lense. Hier is ‘n paar aanbevelings vir die keuse van die regte lens:
Insekte: makrolense ca. 100 tot 150 mm
Klein voëls: vaste brandpunte ongeveer. 500-600 mm
Dinamiese situasies: vinnige zoemlense met brandpunte van 70-300 mm
Medium diere: zoemlense ongeveer 70-200 mm
Groot diere : zoemlense ongeveer. 20-100 mm
Landskappe: groothoek-zoemlense ongeveer. 15-80 mm
Trouens, ‘n mens is op een of ander manier beperk tot ‘n wildrit. Wanneer diere gefotografeer word, probeer mens dikwels om vanuit ‘n spesiale of ongewone perspektief te fotografeer. Maar die perspektief is hier duidelik. Jy sit óf in die kar óf in die oop safari voertuig. Afhangende van waar die dier is, kan jy dit van voor, bo of onder afneem en van presies die afstand wat die dier tot by die pad het, want afklim of veldry is in die Krugerwildtuin verbode. Dit is egter nie ‘n nadeel nie, want dit geld vir alle fotograwe ewe veel, en zoomlense is ook buigsaam.
Benewens strukturele en materiaal verskille, is daar in wese 3 faktore wat ‘n sterk invloed het op die hoeveelheid lig wat uiteindelik die sensor bereik:
II.1. ISO (of ASA)
Dui die sensitiwiteit van die sensor vir lig aan. Alhoewel dit eintlik ‘n hardeware-eienskap van film in die filmdae was, is dit nou bloot ‘n verstek vir beeldverwerking. Hoër ISO-getalle maak fotografie met minder lig moontlik, maar dit word dikwels gekoop ten koste van kwaliteitverliese, veral beeldgeraas. Dit beteken nie dat daar geen verskille in die ligsensitiwiteit van die sensors is nie. Inteendeel, dit is eintlik nogal betekenisvol. In teenstelling met film is hierdie sensitiwiteit egter nie vooraf op ‘n spesifieke waarde ingestel nie, maar het die effek dat jy met ‘n hoër sensitiwiteit van die sensor met minder kwaliteitsverlies met minder lig oor die weg kan kom.
II.2. Diafragma
Die diafragmawaarde dui aan hoeveel die diafragma gesluit is. Die maksimum diafragma is feitlik geen diafragma nie, die minimum diafragma beteken dat die diafragma tot die maksimum gesluit is. In dierefotografie is die hoofrede waarom jy die diafragma toemaak omdat dit die diepte van veld vergroot. Diepte van veld beteken die area wat in skerp fokus langs die beeld-as is. Eerstens is daar die fokuspunt, wat jy self of die kamera outomaties instel. Hoe verder voor en agter hierdie punt dit in fokus is, hoe groter is die diepte van veld. Mens moet egter nie oordryf nie, want diafragmawaardes bo die optimum (gewoonlik rondom diafragma 8 tot 11) lei tot diffraksievervaging.
II.3. blootstellingstyd
Die blootstellingstyd is die tyd wat die lig (wat vir een beeld gebruik word) op die sensor val. Hoe korter die blootstellingstyd, hoe meer staties word die voorwerp afgebeeld. Lang blootstellingstye lei tot vaag beelde of spore van beweging, wat soms wenslik is, bv. met lopende water. Op ‘n wildrit gebruik jy dalk gereeld blootstellingstye van 1/250 tot 1/500, aangesien jy nie ‘n driepoot kan gebruik nie en ander mense beweeg in die motor. Wanneer dit by enige beweging op die toneel kom, sal jy dalk iets van 1/1 000 sek tot 1/2 000 sek nodig hê.
Al 3 faktore hierbo genoem beïnvloed mekaar op ‘n antagonistiese wyse en moet verskillend gestel word vir elke motief en elke situasie. Trouens, die keuse van die beste kompromie vir elke foto is ‘n kuns. ’n Wildsituasie waar jy die vryheid het om al 3 faktore handmatig op die optimum te stel, is skaars. Om af te stop vir meer velddiepte kan vergoed word met byvoorbeeld ‘n hoër ISO en langer beligtingstyd, maar dan het jy meer beeldgeraas en moontlik vervaging. Jy kan vinnige bewegings vries met ’n baie kort blootstellingstyd, maar dan moet jy daarvoor vergoed met ’n oop diafragma en ’n hoër ISO-nommer, met die nadele hierbo genoem. Hier is ‘n paar voorstelle (sterk afhangend van die kamerastelsel en die situasie). Die meeste hiervan kan ook vinnig gekies word via voorafinstellings of funksieknoppies/wiele:
Vinnige motiewe (kamera vrylik beweegbaar):
Diafragma: oop
Blootstellingstyd: minder as 1/1 000 sekonde
ISO: Outo
Stil onderwerpe met maksimum skerpte (kamerabestendig):
Diafragma: gestop 3-5 haltes
Beligtingstyd: Outo
ISO: 200 tot 400
Makro-skote met die hand:
Diafragma: 8-11
Blootstellingstyd: maks. 1/200 (+ flitse)
ISO: 200 tot 400
Toekennings
